डियर ताङतिङ

रोशनी गुरुङ

ओ डियर ताङतिङ के छ खबर ?
मैले यसरी सोधिरहँदा ताङतिङ भने
लाजको घुम्टोले आफनो मुहार छोपेर बसेकी थिइन

म सोध्दै छु तिम्रो हाल खबर ओ ताङतिङ
तर अहँ उनी त आफनो
मौनताको ब्रत पटक्कै तोडने सुरसारै गर्दिनन्
होइन हो ताङतिङ तिमी
मेरो आगमनप्रति बेखुसी छौ या
साँच्चैकै लजाएकी छौ ?

होइन भने भर्खरै बेहुली बनेकी
दुलहीको अनुहार घुम्टोले छोपे झै
तिमी आफनो मुहार किन बादलुको घुम्टोले छोपेकी ?

तिमीलाई त यस्तो रुप पटक्कै सुहाएन हो ताङतिङ
हर विहान अन्नपूर्ण र लमजुङ हिमालसँग
जिस्किजिस्कि बोल्ने तिमी मसँग चै किन लजाएको ?

तिम्रो बारीको पाटो र आँगनको डिलमा
फूलेको सयपत्री र मखमलीले त
मसँग हाँसीहाँसी गफ गर्दै थियो

हरदिन तिमीलाई भेटन आउने र हेर्न आउने पाहुनालाई
स्वागत गर्न तिमी भन्दा जहिल्यै उनीहरु नै हतार हुन्छ रे
अनि खुसुक्क पाहुनाको कानमा साउती मार्दै
उनीहरुकै गलामा सजिन्छ रे

तर तिमी ?
आफनो मुहार पनि मलाई राम्रोसँग देखाउदिनौ
म कसरी चिनौ तिमीलाई जसको पुरै मुहार
पनि एक झलक हेर्न पाएको छैन

त्यसैले मैले तिम्रो शिरमा सजिएर बसेको
क्होइबो र गुम्बासँग
तिम्रो विस्तृत परिचय मागेर आएको छु
ताकि म अदृष्य रुपमा तिमीलाई
सधै माया गरि रहन सकुँ